Πεντάλοφος - Λίγα λόγια για τον τόπο και το σχολείο μας

Ο Πεντάλοφος είναι ορεινό χωριό του νομού Κοζάνης. Είναι χτισμένος σε υψόμετρο 1.040 μέτρων στις πλαγιές του όρους Βόιο. Αποτελεί έδρα κοινότητας και ο πληθυσμός του σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είναι 633 κάτοικοι. Στο παρελθόν ο Πεντάλοφος ονομαζόταν Ζουπάνι ή Ζουμπάνι, ονομασία η οποία άλλαξε το 1927 σε Πετρόβουνο και το 1928 σε Πεντάλοφο. Απέχει 88 χιλιόμετρα από την Κοζάνη. Ο Πεντάλοφος είναι το σημαντικότερο χωριό από τα Μαστοροχώρια του νομού Κοζάνης. Βρίσκεται πάνω στο πέρασμα από την δυτική Μακεδονία στην Ήπειρο και αυτή η προνομιακή του θέση βοήθησε το χωριό να αναπτυχθεί στο παρελθόν. Η ανάπτυξη του χωριού στο παρελθόν είναι αποτυπωμένη στην εικόνα του. Είναι σχεδόν εξ' ολοκλήρου πετρόχτιστο χωριό: οι κάτοικοί του ήταν ξακουστοί χτίστες, οι οποίοι μάλιστα ανέπτυξαν και δική τους γλώσσα, τα κουδαρίτικα. Λόγω της όμορφης αρχιτεκτονικής του, σήμερα έχει ανακηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός.

Το χτισμένο τη δεκαετία του ΄70 από πέτρα με την περίφημη τέχνη «Καρούτειο» Γυμνάσιο, το οποίο δημιουργήθηκε με δωρεά του Πενταλοφίτη Αλέξανδρου Καρούτα, γεμίζει με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς από τις φωνές των παιδιών που αντηχούν στις έξι αίθουσες διδασκαλίας και τους μακρούς διαδρόμους. Δεν διαφέρει εκ πρώτης όψεως σε τίποτα από τα υπόλοιπα σχολεία - ίσως μάλιστα να είναι πιο «ζεστό» και συνάμα επιβλητικό σε σύγκριση με τα κοινότυπα κτίρια που σχεδιάζει ο οργανισμός σχολικών κτιρίων - το μόνο που αλλάζει είναι η σύνθεση των μαθητών. Σε αυτό το σχολείο, όμως, γίνεται σαφές από την αρχή ότι η παροχή παιδείας και η διδασκαλία δεν έχουν εθνικότητα, καθώς οι μαθητές του είναι διψασμένοι για μάθηση και γνώσεις.

Στο Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο με Λυκειακές Τάξεις Πενταλόφου έχουν φοιτήσει από την έναρξη λειτουργίας του το 2001 εκτός από Βορειοηπειρώτες και Αλβανούς, που αποτελούν και τη συντριπτική πλειονότητα, Ουκρανοί και Μολδαβοί μαθητές. Η δυναμικότητα του σχολείου από 90 παιδιά το 2001 έπεσε τη σχολική χρονιά 2008-09 στα 60 μιας και το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας αποφάσισε πως στην Μαθητική Εστία του χωριού, στην οποία και φιλοξενούνται οι αλλοδαποί μαθητές, δεν μπορούν να μένουν σε ένα δωμάτιο περισσότερα από 4 παιδιά.